Σίγουρα η εποχή της κρίσης που διανύουμε, παρασύρει πολλούς κυνηγούς στην εύρεση και την αναζήτηση κάποιων ” παράλογα οικονομικών” φυσιγγίων, με πολλές φορές επικίνδυνα αποτελέσματα.
Και φυσικά σε τέτοιες εποχές, δε λείπουν και οι επιτήδειοι που φροντίζουν να εφοδιάσουν την αγορά, με τέτοια αμφιβόλου ποιότητας και προέλευσης προϊόντα.
Τα παραδείγματα πολλά, και αν ανακινήσει κανείς τη συζήτηση γύρω από αυτό το θέμα, σε κάθε κυνηγοπαρέα, ο καθένας ίσως έχει να αφηγηθεί ένα παρόμοιο περιστατικό που συνέβη στον ίδιο η σε κάποιο γνωστό του.
Με ένα “φτηνό” φυσίγγι το πιο πιθανό, πέρα ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΚΊΝΔΥΝΟ ΠΟΥ ΡΙΣΚΑΡΟΥΜΕ, πολύ πιθανόν να οδηγήσει σε πολλά τραυματισμένα και τελικά χαμένα θηράματα αλλά και στην προσωπική μας απογοήτευση, και το “χάλασμα” μια κυνηγετικής μέρας.
Μάλιστα δεν είναι τυχαίο και το μπαράζ ελέγχων από άνδρες της Ασφάλειας, σε βιοτεχνίες κατασκευής αλλά και εισαγωγείς φυσιγγίων για παρτίδες φυσιγγίων χωρίς αναγνωριστικό αριθμό πυρίτιδας (LOT) πάνω στα κουτιά των φυσιγγίων, που υπήρχαν προς διάθεση.
Το τελευταίο διάστημα με την εξάπλωση του διαδικτύου, σχεδόν καθημερινά βλέπουμε ιστορίες κυνηγών με σπασμένα όπλα αλλά και τραυματισμούς, με πολλά από αυτά να οφείλονται όχι μόνο σε κάποια βουλωμένη κάννη, αλλά και και σε κάποιο ελαττωματικό φυσίγγι.
Το ίδιο και κάποιες αγγελίες για τηλεφωνικές η face to face πωλήσεις φυσιγγίων, χωρίς μαγαζί, χωρίς πλήρης διευκρινήσεις για χώρα προέλευσης και πολλά άλλα περίεργα…
Σε καμία περίπτωση δεν είναι όλα τα οικονομικά φυσίγγια απαραίτητα “κακά”. Η γόμωση, τα γραμμάρια, οι προσφορές πολλών εταιριών η καταστημάτων, μπορούν να επηρεάσουν την τελική τιμή του προϊόντος.
Υπάρχουν όμως και εξόφθαλες περιπτώσεις με φυσίγγια σε εξωφρενικά χαμηλή τιμή, με άγνωστη χώρα κατασκευής ή προέλευσης και φυσικά χωρίς κανένα χαρακτηριστικό για τα υλικά, τη γόμωση και τις πιέσεις…
Είναι δύσκολο αν το σκεφτεί κανείς, πώς βάζεις ελαφρά τη καρδία στο όπλο σου ένα φυσίγγι που το αγόρασες 30% ή 40% φτηνότερα από το κόστος των υλικών του στο όπλο σου ρισκάροντας πάνω απ’ όλα τη σωματική σου ακεραιότητα.
Ποια τα κριτήρια της επιλογής
Πρέπει να διαχωρίσουμε τα στοιχεία εκείνα που πληρώνοντας τα σε ένα φυσίγγι επενδύουμε στην ασφάλειά μας και στην αποτελεσματικότητά του.
Οι κάλυκες με πολύ ψηλό μεταλλικό πάφυλα των 20, 22, 25 ή 27 χιλιοστών, είναι πολύ όμορφοι συνήθως και επιβαρύνουν σημαντικά τη συνολική τιμή ενός φυσιγγίου. Σε επίπεδο όμως ασφάλειας και αποτελεσματικότητας του φυσιγγίου, δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα, τουλάχιστον σήμερα. Και λέω σήμερα, γιατί τα παλιά χρόνια που οι περισσότεροι γέμιζαν και ξαναγέμιζαν πολλές φορές τους ίδιους κάλυκες, ο ψηλός μεταλλικός πάφυλας συνέβαλε στη μείωση παραμόρφωσης του κάλυκα και συνακόλουθα στη δυνατότητά του να γεμιστεί περισσότερες φορές. Σήμερα το μόνο που προσφέρουν τέτοιοι κάλυκες είναι εμφάνιση και καλύτερη λειτουργικότητα σε δίκαννα με προβληματικούς εξολκείς.
Καμία πυρίτιδα δεν παραμένει ασφαλής στη χρήση της, ανεξαρτήτως δοσολογίας. Μόνο η τήρηση των προδιαγραφών της κατά τη γόμωση και η ακριβής και σωστή δοσολογία μπορούν να εξασφαλίσουν το χρήστη των φυσιγγίων. Οι πιο σύγχρονες πυρίτιδες, μάλιστα, είναι ποιοτικά πολύ καλύτερες και πολύ σταθερότερες από τις παλιές, αλλά συνήθως παρουσιάζουν μεγαλύτερη ανελαστικότητα (μικρές δηλαδή εκτροπές από την προτεινόμενη δοσολογία, μπορεί να επιφέρουν μεγάλη αλλαγή στα βλητικά δεδομένα του φυσιγγίου και στην ασφάλεια της γόμωσης). Για όσους βιαστούν τώρα να το θεωρήσουν αυτό ως μειονέκτημα των σύγχρονων πυρίτιδων, πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι την ίδια και πολύ μεγαλύτερη αλλαγή στην ελαστικότητα των γομώσεων παρουσίασε παλιά το πέρασμα από τη μαύρη πυρίτιδα στις άκαπνες πυρίτιδες μερικής ζελατινοποίησης, των αρχών του περασμένου αιώνα.
Ενώ οι περισσότερες βιομηχανίες άλλων καταναλωτικών προϊόντων, όσο μεγαλώνουν, μειώνουν το κόστος παραγωγής ανά μονάδα προϊόντος, στη βιομηχανία των φυσιγγίων δεν συμβαίνει πάντα το ίδιο. Και αυτό γιατί οι εγκαταστάσεις ελέγχου (βλητικοί σταθμοί) και οι δοκιμές για την επίτευξη πιο ανταγωνιστικών προϊόντων, επιβαρύνουν σημαντικά το κόστος του τελικού προϊόντος, εξανεμίζοντας τα οφέλη της μαζικοποίησης της παραγωγής.
Είναι πασίγνωστο ότι ποιοτικά φυσίγγια συναντά κανείς τόσο σε Έλληνες, όσο και σε ξένους κατασκευαστές. Η εμπειρία όμως μας έχει διδάξει ότι στα εισαγόμενα φυσίγγια καλό είναι να ελέγχουμε τη χώρα προέλευσής τους και να συνυπολογίζουμε τη φήμη και την παράδοση που έχει (ή δεν έχει) η συγκεκριμένη χώρα στην παραγωγή φυσιγγίων.
Καλό θα ήταν στη συσκευασία κάθε κουτιού φυσιγγίων να αναγράφονται αναλυτικά όλα τα στοιχεία της γόμωσης, όχι μόνο σε επίπεδο δοσολογίας, αλλά και η κατασκευάστρια εταιρεία, καθώς και το μοντέλο κάθε υλικού της γόμωσης. Αυτό δυστυχώς δεν συμβαίνει τις περισσότερες φορές. Πρέπει λοιπόν να το αναζητά, ψάχνοντας μόνος του, ο πελάτης. Ένας κάλυκας, για παράδειγμα, που δεν αναφέρει τίποτα στη βάση του πέρα από το διαμέτρημά του, δεν μπορούμε να κρίνουμε από ποιον κατασκευαστή καλύκων προέρχεται. Ένα καψύλλιο που δεν έχουμε ξανασυναντήσει, μπορεί να είναι πολύ καλής ποιότητας, αλλά εμείς δεν μπορούμε, αγνοώντας την προέλευσή του, να το αξιολογήσουμε.
Και πάντα (όχι τόσο σε θέματα ασφάλειας αλλά σε θέματα αποτελεσματικότητας του φυσιγγίου) καλό είναι να ελέγχουμε το σημαντικότερο στοιχείο της γόμωσης: την ποιότητα και την προέλευση του εμφρακτικού υλικού, δηλαδή του υλικού βυσμάτωσης. Γιατί είναι γνωστό ότι εκεί συναντάμε συνήθως τις μεγαλύτερες αποκλίσεις σε θέματα ποιότητας.
Ακριβοί στα πίτουρα…
Αν κάποιοι θεωρούν ακόμα σπατάλη το να ξοδέψουν 1€ παραπάνω για κάθε κουτί φυσίγγια, καλό είναι να αναλογιστούν τα συνολικά έξοδα ενός κυνηγίου σε βενζίνες, διόδια, φαγητό και διανυκτερεύσεις. Θα ανακαλύψουν ότι ένα ελάχιστο ποσοστό των συνολικών εξόδων καλύπτουν τα πυρομαχικά μας. Και μην ξεχνάμε ότι ένα φυσίγγι, που στο ενδεχόμενο μιας εύστοχης βολής σε λογική απόσταση, δεν μας δώσει το θήραμα που προσπαθήσαμε να αποκτήσουμε, κάνει διπλή ζημιά. Πρώτα απ’ όλα διπλασιάζει αυτόματα το κόστος του, απαιτώντας μια δεύτερη απόπειρα. Δεύτερον επιδρά αρνητικά στην εμπιστοσύνη μας προς αυτό και στη γενικότερη ψυχολογία της ημέρας, με αποτέλεσμα την αύξηση των αστοχιών. Σίγουρα ούτε το τραυματισμένο και χαμένο θήραμα, ούτε η απογοήτευση μας, αξίζει τον κόπο…